اي قدسي جانانم ، اي هم دل و هم جانم

از عطرحضورتو ، سرمستم و حيرانم

عاقل ز تو ديوانه ، منزل ز تو ويرانه

اي شمع فروزانه ، پروانه سوزانم

--------------------------------------------------

رفتم در ميخانه ، ديدم دل ديوانه

ذكرش مي و پيمانه ، خيرش رخ مستانه

افتان رود و خيزان ، دل گشته رها از جان

پيدا شود و پنهان ، فرزانه رندانه

------------------------------------------------------

عزت نثار يار كه چه در فكر كار ماست

حقا خلوص دل كه دل شهريار ماست

نبود ملالي و نه غريب و نه در غميم

تا لطف شهريار ملوكانه يار ماست

تاب بنفشه اش دل خاك آورد بشوق

هر جا كه بردمد نگر آنجا بهار ماست

جنت سراي وي به بهائي نمي دهند

ما را بهانه اي كه بهشتي جوار ماست

تا حسن صورتش بدل و ديده جان بداد

گفتم بخود زهي كه دو عالم مدار ماست

در بزم عاشقان همه نازش همي خرند

رسم و طريقتش محكي بر عيار ماست

در ورطه تلاطم و بين اميد و بيم

الهام بي مثال نويدش قرار ماست

بر گرد شمع جان همه پرها گشوده ايم

مردن ببزم شعله او افتخار ماست

حالي سعادتي كه دل آواي خوش مراد

در محفلش نشسته و در انتظار ماست

------------------------------------------------------------

امشب چه كسي ريخت به پيمانه من مي

امشب چه كسي مي كشد آتش به تن ني

امشب چه كسي رقص كنان تا دل افلاك

پرواز كنان مي دهد آواز به من هي

امشب چه كسي نغمه مستانه سرايد

جاري كند آهنگ جناني به رگ و پي

امشب چه كسي كرد عطا بر من درويش

زرين كمر پادشهي تاج جم و كي

امشب چه كسي سوخته دل گشت بر شمع

تا عرش برين عاشق بي باك كند طي

امشب چه كسي بوسه دهد بر من سرمست

دل غرق تمناست بده بوسه پياپي

امشب چه كسي هست درين خانه دل آواي

امشب چه كسي هست درين خانه بجز وي

-------------------------------------------------------------